تأثیر ورزش بر خلق و خوی دانشجو و همچنین فواید آن بر جلوگیری از مصرف قرص های افسردگی بسیار حائز اهمیت است. در این مقاله که به قلم نویسندگان قدم یار به سرپرستی مهندس فرشاد مارچینی گرد آوری شده است، سعی می شود به صورت خلاصه و با زبانی ساده در رابطه با تأثیر ورزش بر شخصیت دانشجو مطالب مفیدی ارائه گردد.

بررسی تأثیرات ورزش بر شخصیت دانشجویان

با پیشرفت علوم زیستی و روانشناسی محققان به این نتیجه رسیده اند که انسان مجموعه ای می باشد از مشخصه های جسمانی و روانی که کاملاً از هم جدا نمی باشند. تغییرات بدن فرد موجب تغییرات روح و تغییرات روح مساوی با تغییرات بدن می باشد. بدن به صورت یک مجموعه ی واحد عمل می کند نه به شکل قسمت های تفکیک شده از هم. ذهن و بدن بهم وابسته می باشند و هیچ پدیده ای نیست که تاثیرات آن فقط جسمی یا فقط روانی باشد.

ذهن و جسم هردو برهم اثر می گذارد و هیچ کدام مستقل از هم نمی باشند و تفییر هر قسمت آن بر کل بدن تأثیر دارد.
دگرگونی هر قسمت بدن روی کل بدن تأثیر دارد. تاثیرات ورزش بر رشد عاطفی و روانی کودک و نوجوان را از چند بعد می توان بررسی کرد:

1-اثر ورزش بر روی شخصیت:

از متفاوت ترین جنبه های زندگی معنوی هر دانشجو شخصیت او می باشد بنابراین می توان گفت شخصیت فرد مجموعه خصوصیات و صفات او می باشد. ورزش از راه های مختلف روی شخصیت ورزشکاران تأثیر مثبت دارد و این تأثیرات ممکن است موقت یا دائمی باشد و بر کسانی که جوان هستند بیشتر از افراد مسن تأثیر داشته باشد با اهمیت ترین تأثیرات آن رشد شخصیت می باشد. ورزش در تحول جنبه و شایستگی اجتماعی افراد و صلاحیت آنها تأثیر فراوانی دارد. ورزش فرصت های مناسبی را برای برخورد با مشکلات و راهکارهایی را برای حل آنها به وجود می آورد و این شرایط از لحاظ سلامت روانی فرد اهمیت فراوانی دارد.

2-به دست آوردن اعتماد به نفس در اثررشد و تکامل بدنی:

به دست آوردن موفقیت های ورزشی و رسیدن به آن کوششی می باشد که دائماً در رقابت های ورزشی وجود دارد. رسیدن به این موفقیت ها موجب می شود تا دانشجو به استعدادهای خود پی ببرد و موجب افزایش اعتماد به نفس او می شود.

 3-داشتن روحیه ای قوی در برابر مشکلات:

همیشه نتیجه ی ورزش رضایت بخش نمی باشد، شکست در رقابت ها هرچند دوستانه باشد، می تواند تلخ باشد.
که نوجوانان و دانشجویان ورزشکار باید بدانند شکست یک واقعیت می باشد و باید بتوانند با آن مواجه شوند.

4-داشتن روحیه ای بانشاط:

ورزش و بازی موجب سرزندگی می شود به همین خاطر دانشجویان زیادی بعد از یک روز تحصیلی اوقات فراغتشان را صرف ورزش می کنند حتی برخی دانشجویان برای دوری از غم و مشکلات، با انتخاب خود و یا مشاوره اطرافیان به ورزش می پردازند. محققان به این نتیجه رسیده اند که ورزش موجب ترشح اندروفین می¬شود ترشح این هورمون باعث شادابی می شود.

5-تمایل به برون گرایی:

طبق بررسی های محققان افراد دو دسته درون گرا و برون گرا می باشند که دسته اول افرادی ساکت و آرام می باشند و نسبت به موقعیت ها، واکنش منفی از خود بروز می دهند و دسته دوم (برون گرا) واکنش مثبت نشان می دهند و معاشرتی هستند. ورزشکاران به دلیل شرکت در تمرینات و مسابقات با دیگران به طور مداوم در ارتباط اند به همین دلیل افرادی برون گرا می باشند. با گسترش علاقه کودکان و نوجوانان و جوانان به ورزش، بهتر است اقداماتی برای هدایت مردم جامعه خصوصاً دانش آموزان و دانشجویان به سوی ورزش صحیح و علمی انجام گیرد تا دچار آسیب های احتمالی نشوند و از طرفی بهبود کیفی و کمی در آمادگی جسمانی و حرکتی و مهارتی با استفاده از علوم ورزشی در آنان ایجاد گردد.

نقش ورزش در رشد شخصیت

ورزش از راه های مختلف بر جسم و روح فرد اثر مثبت دارد بطوری که این تأثیرات می تواند دائمی یا موقتی باشد و افراد جوان چون در حال رشد هستند از افراد مسن تأثیر پذیرترند. اگر ورزش در یک جامعه با اصول علمی انجام شود، ورزشکاران از فردگرایی و خودمحوری خارج می شوند و باعث شکوفایی استعداد افراد می شوند.

فعالیت های ورزشی باعث آشکار شدن شخصیت ورزشکار می شود و بدین صورت شخص احترام مقبول را در اجتماع پیدا می کند.
محققان معتقدند ورزش باعث نشاط و افزایش اعتماد به نفس شخص می شود، چون افراد افسرده یا اعتماد به نفس ندارند و یا اعتماد به نفسشان خیلی پایین می باشد. ورزش باعث می شود فرد احساس کند موقعیت هایی را به دست آورده و احساس رضایت از خود داشته باشد. روزی 30 دقیقه ورزش بهتر از داروهای ضد افسردگی برای درمان افسردگی می باشد.

به دست آوردن موفقیت های ورزشی از مهمترین دغدغه های ورزشکاران می باشد و کسب آن و ابراز تلاش و کوشش برای دست یافتن به آن باعث می شود فرد استعدادهای نهفته خود را کشف کند و از این طریق ورزشکاران اعتماد به نفس بالایی به دست می آورند.

ورزش و خلق و خوی شخص

انتخاب ورزش بستگی به شخصیت افراد دارد و آن ها با در نظر گرفتن خلق و خوی خود نوع ورزش را انتخاب می کنند.
نوع ورزش و مدت زمان آن با توجه به تغییرات بیوشیمی در بدن باعث تغییر شخصیت فرد می شود و یکی از عمده تأثرات شخصیتی آن “خودپنداره” می باشد. “خودپنداره” شناخت جنبه های مختلف وجودی فرد مثل: جنبه هاي بدني و جسمي، اجتماعي، هوشي، شناختي وغيره مي باشد. شناخت بالای شخص از خود موجب افزایش خود پنداره و عزت نفس در فرد می شود. محققان دریافته اند که در اثر تمرينات جسماني خاص چون: دوميداني، خودپنداره زنان افسرده کاملاً از بین می رود و ورزش های وزنه ای به شکل چشمگیری قدرت واندازه عضلات را بهبود می بخشند و موجب افزایش بازدهی می شود و این تأثیر فراوانی در خود باوری دارد. ورزش به انسان احساس مهارت می دهد و این حس کمک می کند او بیشتر بر زندگی کنترل داشته باشد و اعتماد به نفس وی را افزایش می دهد.

تحقیقات نشان داده ورزش باعث بهبود و پیشرفت زندگی می شود و علاوه بر ورزشکاران حرفه ای، افرادی که تفننی ورزش می کنند هم این احساس را در زندگی خود دارند. ورزش موجب بالا رفتن خلاقيت و استقلال فرد می شود. و یکی دیگر از متغیر های شخصیتی ورزش «کانون کنترلي» می باشد که کانون کنترلی از انتساب علل وعوامل پديد آورنده حوادث و وقايع با خود و پابه محيط بيروني و پيراموني می باشد.