سینما یکی از هفت هنر و به نوعی جدیترین هنر می باشد که هنر و رسانه را باهم در خود دارد، این هنر تاثیراتی بر زندگی دانشجویان دارد. در این مقاله که به قلم نویسندگان قدم‌یار به سرپرستی مهندس فرشاد مارچینی گردآوری شده است، سعی می‌شود به صورت خلاصه و با زبانی ساده در رابطه با شناخت سینما جهت استفاده دانشجویان گرامی ارائه گردد.

سینما چیست؟

سینما بخشی از هنر می باشد که یک داستان را توسط تصاویر متحرک پی در پی به نمایش می گذارد. فیلم سینمایی یک نمایش سینمایی می باشد که از مجموعه ی فریم ها و صدا تشکیل می شود. فیلم ها بر پایه فیلمنامه و به وسیله ی گروهی از بازیگران، کارگردان، فیلم‌بردار و … تهیه می شوند. سینما یک شاخه ی نو از هنر می باشد که معروف به هنر هفتم است و در سال های اخیر عمومی ترین و محبوب ترین تولیدات هنری را ارائه داده است.
فیلم های ابتدایی هم از لحاظ محتوایی و هم از لحاظ شکل خیلی ابتدایی بودند و فقط فیلمی از زندگی روزمره مردم بود. مردم و دانشجویانی که نخستین تماشاگران سینما بودند می نشستند و عوامل طبیعی چون هجوم امواج به ساحل، حرکت سریع اتومبیل ها در خیابان، ورود قطار به ایستگاه یا حتی مردمی را که در آفتاب قدم می زدند را با تعجب نگاه می کردند. سینما صنعتی است که هدف آن علاوه بر سرگرمی، آموزش، تحقیق علمی و تبلیغی برای قشر دانشجو و مردم می باشد. این ویژگی ها موجب شد بازرگانان، هنرمندان و دانشجویان به سینما جذب شوند.

سینما برگرفته از سینماتوگراف می باشد که سینماتوگراف متشکل از دو واژه یونانی کینما Kinema به ‌معنی حرکت و گرافین  Graphein به ‌معنی نوشتن در حرکت می باشد و نشان از رویدادی در سینمای صامت بر روی پرده سینما بوده است.
در بیشتر منابع، این اختراع در قرن بیستم را مدیون برادران لومیر (آگوست و لویی لومیر مالکین کارخانه مواد عکّاسی در لیون فرانسه) و یا ادیسون می داند. در سال 1895 برادران لومیر اولین فیلمشان را در پاریس با اجاره یک زیرزمین شروع کرده اند. دستگاه ادیسون مثل شهر فرنگ‌های قدیمی بود. ایده ابتدایی ضبط صدا با تصویر توسط ادیسون بوده است.

وی وسیله‌ای با نام کینتوگراف را اختراع کرد. در دهه اول 1900، تکوین سینما در راستای صنعتی برمبنای اصول فنّی توافق ‌شده بین‌المللی پذیرفته شد و استفاده از چند زاویه برای دوربین، بیان سینمایی و دراماتیک به سینما راه یافت و راه برای تخصصی‌تر شدن سینما به بخش‌های فنّی، مالی، بازاریابی و … کلید خورد. تا این‌ که پس از جنگ جهانی اول 1918-1914، به‌علت رکود این صنعت در اروپا، در حومه لوس آنجلس، شهری به‌ نام ‌هالیوود (1919) متمرکز شد. در دهه سوم 1900 تحکیم و تثبیت سینما و طراحی دقیق‌تر دوربین‌ها و کیفیّت تصویر شروع شد. در سال 1929 سرعت حرکت تصویر، از 16 فریم در ثانیه به 24 فریم ارتقاء یافت. بعد از آن، دوران تثبیت و استقرار 20 ساله این رسانه آغاز شد. به‌گونه‌ای که در دهه 1930، با توجّه به بحران بزرگ اقتصادی و در طول جنگ جهانی دوّم نیز برنامه نمایش فیلم عامّه‌ پسند و سرگرم ‌کننده به سیر خود ادامه داد. در سال 1936، تلویزیون آغاز به ‌کار کرد، اما اوّلین نگرانی از این ابزار، در میان سینماگران، در سال 1950 با تعطیلی سینما‌ها رقم خورد. تلویزیون، مشتریان سینما را به‌ خود جذب می‌کرد. این موضوع، سینماگران را بر آن داشت که با ورود رنگ به سینما، تغییر ابعاد تصویر، از 3:4 به 3:8، سیمنااسکوپ، فیلم‌برداری به ‌صورت پرده عریض و ورود قابلیّت‌هایی که امکان ارائه آن با تلویزیون وجود نداشت، دست به ابتکاراتی جدید بزنند. البته امروزه نیز سینما با افزودن صدای ساراند كه در ایران به غلط دالبی گفته می‌شود و ارائه، به ‌صورت دیجیتال و از طریق شاهراه جهانی، سعی در مبارزه و یا همراهی با دنیای مجازی را دارد.

کارکرد سینما

هر فیلمی، کارکردهای متفاوتی چون یک وسیله تفریحی، ابزار تحقیق علمی، نوعی سرمایه‌گذاری، مدرکی مستند، یک کانال ارتباطی، یک شکل ‌دهنده اعتقادی، تعیین ‌کننده سلیقه‌ها و یا یک موضوع هنری دارد ولی مهمترین کارکردهای آن ‌را می ‌توان در سه قسمت هنری، ارتباطی و صنعتی دسته ‌بندی کرد.

کارکرد هنری

بعضی فیلم ها به‌ عنوان هنر، از محکم ‌ترین ساختارهای هنری بهره می برند، به گونه ای که داستان هنرمندانه و دارماتیک می باشد و به نشان دادن زیبایی ها با هنرمندی خاصی با توجه به موضوع می پردازد.

کارکرد صنعتی

پایه صنعتی فیلم بر این می باشد که با دست انسان ساخته شده است. کالایی است که برای مصرف تولید می شود، چون در زمان حال تولید بعضی فیلم ها هزینه ای بیش از ساخت چند کارخانه دارد و فقط برای سودآوری اجازه تولید دارند و در مراحل خود، همه ی روند که یک کالا در بازاریابی، تبلیغ و … سپری می کند را دارا می باشد. در این روند توجه به مخاطب، ابعاد هنری، سیاسی اجتماعی، عرضه و تقاضا و … نیز مانند کالاهای صنعتی مدیریت می‌ شود.

رسانه هنری

رسانه ها  می توانند از وجوه گوناگونی از هنر استفاده کنند، سینما رسانه ای است که خود به هنر تبدیل شده است، یعنی رسانه هنری سینما به ‌عنوان رسانه، همان کارکردهای آشنا و مرسوم رسانه را اجرا می‌کند، برقراری ارتباط بین انسان‌های مختلف با رمزگزاری و ارسال پیام‌های ویژه، فراهم کردن سرگرمی، آگاهی دادن و مهمتر از همه تعریف و ساختن دنیای پیرامون برای مردم و دانشجو از جمله این کارکردها می باشد. از بُعد هنری به طور مستقیم، با احساسات و عواطف بشری سر و کار دارد و اندیشه، رفتار و کردار آن‌ها را به ‌طور غیر مستقیم تحت تأثیر قرار می‌دهد. آن‌چه برتری رسانه‌ای ‌را افزون می‌کند، تأثیر غیر مستقیم آن می باشد.

این هنر، نسبت به هنر‌های دیگر مخاطب میلیونی از قشرهای مختلف دانشجو،کودک و مردم عام و .. دارد اما هنرهای دیگر نیاز به تبلیغ دارند ویژگی مهم سینما جدا نبودن هنر و سینما از هم می باشد.

تاثیر سینما بر زندگی دانشجو

فیلم های فراوانی در سینماها گوناگون به روی پرده می رود و در نتیجه سود فراوانی نصیب شرکت های فیلم سازی و سرگرمی می شود امروزه فیلم ها از سرگرمی های مهم اوقات فراعت دانشجو می باشند و وی را به خود وابسته کرده است. شاید برخی دانشجویان تصور یک روز بدون فیلم را نتوانند داشته باشند. در کشورهای پیشرفته مردم برای سینما رفتن و فیلم دیدن برنامه ریزی خاصی دارند و این وابستگی واضح تر می باشد. با کمی دقت به اطراف تأثیر سینما و تلویزیون را بر زندگی و جامعه می بینیم. به طور مثال زمان پخش برنامه طنز برره اصطلاحات و الگوهای سریال در جامعه به راحتی مشاهده می شد. و یا بعد گذشت سال ها از فیلم مرد عنکبوتی هنوز لباس و اسباب بازی های آن در بین کودکان محبوبیت دارد.