روش نگارش یک مقاله علمی- پژوهشی
مقدمه
جهت نگارش یک مقاله علمی-پژوهشی و درج آن در مجلات معتبر داخلی یا ISI رعایت برخی نکات الزامی است. پژوهش علمی را با روش صحیح پژوهش می‌شناسند و به خاطر داشته باشید همیشه روش پژوهش از موضوع پژوهش مهم‌تر است. بهترین موضوع اگر با روش صحیح موردپژوهش قرار نگیرد و با روش صحیح نگارش نشود
فاقد هرگونه اعتبار و ارزش علمی است. اصطلاحی به نام In The Bin در جوامع آکادمیک رایج است که به معنای “بدرد سطل زباله می خورد” است. این اصطلاح به مقالاتی گفته می شود که در آن‌ها اصول پژوهش و نگارش علمی رعایت نشده است و به هنگام داوری بدون آنکه موضوع پژوهش مطالعه شود مستقیماً درون سطل زباله انداخته می شود.
ویژگی‌های اصلی مقاله علمی-پژوهشی
اولین گام در تهیه یک مقاله علمی-پژوهشی انتخاب موضوعی است که چیزی به علم اضافه کند. یک پژوهشگر تازه‌کار ممکن است تصور کند یک موضوع بااهمیت درزمینهٔ مدیریت مانند TQM یا CRM یا موارد دیگری ازاین‌دست یک موضوع بسیار علمی و قابل‌توجه است؛ بنابراین مطالعات گسترده در این زمینه و استفاده از چندین و چند منبع داخلی و خارج، تلخیص، مقایسه و ارزیابی و نتیجه‌گیری از این منابع یک پژوهش کامل و جدید را شکل می‌دهد اما این بزرگ‌ترین اشتباهی است که برای نگارش یک مقاله علمی-پژوهشی بدان دچارمی
شوید. انتخاب یک موضوع بزرگ و گسترده از عهده یک مقاله خارج است و انتخاب یک موضوع گسترده برای یک مقاله اشتباه است. اشتباه بزرگ دوم این است که به چنین مقالاتی Review گفته می شود و فاقد ارزش علمی است. گردآوری آثار و نتایج مؤلفین دیگر و در کنار هم قرار دادن آن‌ها مجموعاً ادبیات پژوهش یک مقاله علمی-پژوهشی را تشکیل می‌دهد. پس از انتخاب یک موضوع مناسب سپس باید به گردآوری آثار و نتایج مؤلفین داخلی و خارجی در زمینه موضوع منتخب بپردازید. به‌این‌ترتیب ادبیات پژوهش شما شکل می‌گیرد. مهم‌ترین ویژگی و ارزش هر پژوهش علمی اتکای آن بر اطلاعات دست‌اول است که در روند انجام پژوهش به دست می‌آید.
بخش‌های یک مقاله علمی-پژوهشی
• بخش اول: چکیده
صفحه اول به ترتیب شامل عنوان، نام مؤلف یا مؤلفین، چکیده و واژگان کلیدی است.
عنوان را در خط اول درج کنید. معمولاً عنوان را با یک فونت Bold و اندازه بزرگ‌تر از سایر فونت‌های متن می‌نویسند.
نام نویسنده را با یک پاورقی همراه کنید. در پاورقی باید آدرس الکترونیک نویسنده ذکر شود تا خوانندگان مقاله در صورت نیاز بتوانند با نویسنده ارتباط برقرار کنند. نوشتن سمت یا ویژگی‌های بارز علمی نویسنده در پاورقی نیز مرسوم است.
چکیده یا Abstract در هشت‌تا ده خط که معمولاً در دو پاراگراف تهیه می شود باید بیانگر سیر کاملی از مقاله باشد.
واژکان کلیدی یا KeyWords سه تا شش کلمه اصلی مورداستفاده در مقاله اصلی است و معمولاً به‌صورت Italic نوشته می شود.
• بخش دوم: مقدمه
بهتر است مقدمه در یک صفحه تهیه شود. در پاراگراف اول مقدمه ابتدا به شرح و بیان مسالخ پژوهش بپردازید. در پاراگراف دوم اهمیت و ارزش موضوع را شرح دهید. در پاراگراف سوم اهداف خود را توضیح دهید. درنهایت در پاراگراف آخر توضیح دهید خواننده در مقاله با چه موضوعاتی مواجه خواهد شد اما نتیجه‌گیری از مباحث به عمل نیاورید.
• ادبیات پژوهش
در این بخش‌بر اساس مطالعات گذشته، مبانی نظری پژوهش بیان می شود. منظور از مبانی نظری ارائه تعاریف و مفاهیم بکار رفته در پژوهش به‌صورت روشن است و باید بر اساس مطالعات معتبر قبلی صورت گیرد. در بخش دوم ادبیات پژوهش به ارائه مطالعات مشابه که قبلاً توسط پژوهشگران دیگر صورت گرفته پرداخته می شود. نظر به تأکید جوامع علمی بر اطلاعات دست‌اول در حال حاضر بسیار مقاله‌ها از ارائه ادبیات پژوهش به‌صورت مستقل پرهیز می‌کنند و تنها به ارائه کلیاتی از پژوهش انجام‌گرفته پیشین در بخش مقدمه اکتفا می شود.
• بخش سوم: روش تحقیق
در این بخش نوع پژوهش بر اساس هدف و ماهیت معرفی می شود. همچنین نحوه گردآوری داده‌ها بیان می شود. معمولاً پژوهش‌های علمی از روش‌های مطالعه میدانی و کتابخانه‌ای برای گردآوری داده‌ها و اطلاعات استفاده می‌کنند. همین‌طور جامعه آماری و در صورت لزوم نمونه آماری معرفی می‌شوند. سپس گزاره‌های پژوهش (فرضیه‌ها یا سؤالات) ارائه می‌گردد. همچنین آزمونهای آماری مورداستفاده و نرم‌افزار تجزیه‌وتحلیل داده‌ها نیز معرفی می شود. به بحث مقدمه‌ای بر روش تحقیق رجوع کنید.
• بخش چهارم: تجزیه‌وتحلیل داده‌ها
در این قسمت بر اساس داده‌های به‌دست‌آمده و با توجه به روش‌های آماری مناسب به تجزیه‌وتحلیل داده‌ها و آزمون فرضیه‌های پژوهش پرداخته می شود. معمولاً برای افزایش دقت محاسبات نرم‌افزارهای آماری مانند SPSS بکار گرفته می شود. این تحلیل اساس یک پژوهش علمی است.
• بخش پنجم: خلاصه و نتیجه‌گیری
هر مقاله باید با خلاصه و نتیجه‌گیری دقیق و صحیحی از گام‌ها و دستاوردهای پژوهش همراه باشد. بعضی مواقع خلاصه را همراه بابیان محدودیت‌ها و پیشنهادهایی برای محققین دیگر همراه می‌کنند.
• صفحه آخر: منابع و مآخذ
درنهایت باید منابع و مآخذ مورداستفاده را به ترتیب بر اساس منابع فارسی و لاتین مرتب کنید. هر مجله یا کنفرانس استاندارهای خود را در نحوه درج منابع دارد. یک روش استاندارد برای درج منبع روش APA است. این واژه مخفف عبارت American Psychological Association است که توسط انجمن روانشناسی آمریکا ارائه شد. بر اساس این روش برای ارجاع یک بخش از متن به منبع آن از (نام نویسنده، سال: شماره صفحه) استفاده می شود برای نمونه (حبیبی، ۱۳۸۹: ۵۶). سپس در صفحه فهرست منابع و مآخذ به روش زیر عمل می شود:
نام خانوادگی، نام (سال)، نام مقاله، نام نشریه، شماره نشریه، شماره صفحات
منبع : لادین
